We hebben 2 levens.
Voor mij is dat evident, maar ik ben een autist. Ik kan me voorstellen dat een zelfbewuste schizofreen zichzelf ook wel herkent in deze beschrijving, maar herkent een mens die minder van het gemiddelde afwijkt zich ook in deze uitspraak vraag ik me af?
Ik wil het graag weten.
In afwachting...
Enerzijds is er het zichtbare leven. Wat je doet, waar je bent, wat je geschreven hebt, alle gelaatstrekken, alle woorden die je uitsprak, alle geluiden die je maakte, elke beweging, bewust of onbewust van en in je lichaam. Hier.
Anderzijds is er het onzichtbare leven. Elke gedachtengang die vooraf gaat aan het uitspreken van een zin of een woord. Aandacht. Elk onderwerp waarop je je in je leven concentreerde, alles wat je gezien en gehoord hebt, je meningen, wat je onthoudt en wat je vergat. Alle gevoelens die je ervaarde. Nu.
Kan je zeggen dat één van de 2 meer waar is? Vind je dat er geen duidelijke scheidingslijn is?
Is dit onderscheid iets waar je je bewust van bent of niet?
Ik begin te denken dat ik misschien beter een enquête schrijf dan een blogpost...
Yin en Yang
De éne tastbare wereld is aards, yin, vrouwelijk. Het is een objectieve wereld, de wereld van het bewijsbare. Hier.
De andere ontastbare denkwereld is hemels, yang, mannelijk. Dit is een subjectieve wereld waar niets te bewijzen valt omdat elk in zijn individuele wereld leeft en afgescheiden is van de individuele wereld van een ander. Nu.
De tastbare, yinne wereld is de wereld die we met zijn allen delen. Het zijn mensen, dieren, planeten, sterren, gassen, vloeistoffen, ... en voor elke waarnemer is dit dezelfde wereld, al kan er een groot verschil in benadering zitten afhankelijk van de grootte van de waarnemer. Zo leeft een virus in dezelfde wereld als een mens, maar wel in een totaal ander soort habitat.
De ontastbare yange wereld is puur geestelijk. Als mensen iets met elkaar uitwisselen doen ze dat in de yinne wereld. Door een idee om te zitten in woorden en die woorden uit te spreken of neer te schrijven.
We lijken onze denkwereld niet onmiddellijk te kunnen delen met anderen.
En toch...
Er gebeurt iets als 2 mensen in elkaars ogen kijken. Afhankelijk van je gevoeligheid, je sensitiviteit weet je dat er ook rechtstreekse communicatie kan gebeuren in de yange wereld, maar de wetenschap richt zich hier niet op, dus zijn dit praktijken die toegeschreven worden aan -logischerwijs- zwevers.
Dit is een fenomeen dat eigen is aan onze wetenschappelijke (ironisch genoeg is wetenschap yang, geestelijk) tijd. Ooit was er meer evenwicht tussen beide werelden.
Occultisme
Doorheen de geschiedenis is er uiting gegeven aan 2 denkrichtingen:
1. de wetenschappelijke richting die het leven beschouwt vanuit de tastbare wereld. Deze richting geeft betekenis aan het leven, uitgaand van de materie.
2. de occulte richting beschouwt het leven vanuit de denkwereld, de geestelijke wereld en beschrijft de materiële wereld als een stolling, een verwerkelijking van de geestelijke wereld. Scheppingsverhalen zijn hier een (hermetische) uiting van.
De occulte kennis kent haar oorsprong in de mysteriescholen in elke vroeghistorische beschaving. De geschiedenis van de occulte kennis leidt ons van het bouwplan van de piramides, over de symbolen van de oudheid tot de tempeliers en de vrijmetselarij en is gekenmerkt door mystiek, geheimhouding.
Waarschijnlijk omwille van deze geschiedenis en omwille van het hoogtij, gevierd door de wetenschap en het dieptepunt van godsdienst als denkkader is de denkwereld, de yange wereld onderbelicht. Maar misschien wordt de denkwereld opzettelijk buiten de wetenschappelijke aandacht gehouden. Tenslotte ligt aan de oorsprong van elke schepping (of het nu gaat om een zandkasteel of een deeltjesversneller) een gedacht. De denkwereld is de oorsprong van de macht.
Geen mens die er geen gebruik van maakt en toch is de denkwereld een onderwerp dat eerder buiten beschouwing wordt gelaten.
Eenheid
Nochtans spreken beiden werelden elkaar niet tegen. In tegendeel, ze zijn elkaars compliment, elkaars noodzakelijke aanvulling. Het zijn die 2 werelden die afgebeeld worden in het yin-yang symbool. Het toont hoezeer ze in elkaar verstrengeld zijn. Ze elkaar omvatten elkaar én bevatten elkaar. Het bevattelijke is yin, het omvattelijke is yang. Het zwarte is yin, het witte yang. Holisme.
De wetenschap (yang) bestudeert de materie (yin). Het denkproces (yang) is de oorsprong voor experiment (yin) en voor bevestiging of weerlegging (yang). De wetenschappelijke codex is yin van karakter, het wetenschappelijk proces is yang.
Een voorbeeld
Vorig jaar leerde ik de Wim Hof ademhalingsmethode kennen. In de kerstvakantie maakte ik er een punt van om dagelijks volgende oefeningen te doen:
- 3 keer de ademhalingsoefeningen
- ‘s morgens een koude douche
- stretch oefeningen
- krachtoefeningen
Onze jongste, Pallieter, was mijn trainer. Hij hield tijden bij, telde bij het pompen mee en logde alle oefeningen in de Wim Hof app. En... hij werd geconfronteerd met de kracht van ademhaling en focus...
Nu komt Pallieter regelmatig met een blauwe plek of schaafwonde thuis. Pijn is hem dus niet vreemd en net zoals zijn vader is hij bovendien een gevoelig ventje.
Zo was hij eens stevig tegen de grond gegaan tijdens het spel met vrienden. Hij kon moeilijk ademen en was op zijn rug ter hoogte van de ribben geschaafd. Zijn pijn was zo groot dat het hem te veel werd. Met zijn adem hoog in de keel was hij overgevoelig voor elke beweging of benadering.
Ik vroeg hem om naar mij te kijken en samen met mij te ademen. Voorzichtig, maar geconcentreerd.
Hij kende de routine. Hij volgde en zijn focus werd helemaal anders. Van slachtoffer werd hij nu aanpakker van de situatie. Na een aantal keren ademen maakte hij met een hoofdgebaar duidelijk dat het beter gaat en hij begon zijn lijf te bewegen om zijn pijn af te tasten.
Zijn denkwereld veranderde zijn belevingswereld.
Een duidelijk voorbeeld hoe de denkwereld de belevingswereld beïnvloed.
Evenwicht
Eén en ander wordt duidelijk in de begrippen proactief (yang) en reactief (yin), de 2 richtingen van handelen.
Als je reageert op een impuls, een situatie, dan ban je reactief. Iets heeft je aandacht genomen en je richt er je activiteit op. Dit is de ontvankelijke, yinne houding.
Als je proactief te werk gaat doe je iets omdat je het gepland hebt omdat je een bepaald doel wil bereiken. Dit is de scheppende, yange houding.
Beiden zijn even waardevol. Het (on)evenwicht tussen beiden zal de uiteindelijke waarde bepalen.
Inzicht in de wisselwerking tussen beiden werelden en er dus ook beter gebruik van kunnen maken, bewuster ermee omgaan is wat mij betreft een vorm van volwassenheid die de huidige mens nog niet echt gesnapt heeft.
Het evenwicht tussen het mannelijk en vrouwelijk principe is zoek op aarde anno 2021, daarom wil ik het graag onder de aandacht brengen. Niet in de vorm van een feminisme dat vrouwen aanspoort om hun mannetje te staan!!!
Maar in de vorm van inzicht.
Want het is hoog tijd denk ik.
Wat is de mens eigenlijk aan het doen?
Een puber vind ik hem.
Hij ontdekte net de sensatie van het orgasme
en staat met trots en massaal
zijn zaad te verspreiden.
Moeder aarde mag het slikken.
Neen, ze moet.
Als mannelijkheid waardigheid betekent, dan leven we helemaal niet in een mannelijke wereld.
Als vrouwelijk openheid betekent, dan leven we helemaal niet in een vrouwelijke wereld.
Come together.
Right now.