verbeelding
Bij Studio100 -mijn beste klant in de tijd dat ik freelance TV monteur was- heb ik een jaar of 10 regelmatig gewerkt.
Eén van de jobs die ik veel deed en waar ik behoorlijk goed in was, was kleucorrectie. Ik had mij goed in de techniek verdiept omdat ik kleurenblind ben. Aangezien ik het niet goed zag, leerde ik het te begrijpen.
Het is niet zo moeilijk. Er zijn 3 kleurkanalen: rood, groen en blauw en die moet je zo balanceren dat wat er in het echt wit uitziet, dat dat op het scherm ook wit toont.
Omdat ik dat niet zo goed zag (ben maar een beetje kleurenblind hoor) op het beeld benaderde ik het technisch aan de hand van bijvoorbeeld een vectorscoop (zie foto) of het RGB histogram waar ik het meest mee werkte, en wel zo:
Het histogram hierboven toont de kleurwaarden van een afbeelding, bijvoorbeeld een foto. Zonder de foto te zien weet ik dat de witbalans niet goed is en de kleuren dus niet natuurlijk zijn (te warm, te koud).
Je ziet 3 golven rood, groen en blauw en die golven staan naast elkaar. Als je met de beschikbare kleurcorrectietools die golven op elkaar krijgt is de witbalans hersteld!
... zo ontdekte ik al snel dat je door kleurcorrectie technisch te benaderen je het beeld scherper kunt krijgen met kleurcorrectie. Een camera maakt een ruwe opname. Rood licht is veel overheersender dan blauw, waardoor het rood dikwijls een waas over het beeld giet dat er met goeie kleurcorrectie zo af gaat. Het is een wereld apart. Like me.
Ik ben graag met een beeld bezig.. Het is zoiets wat je kan doen binnenin jezelf. Iets waarmee je kan bezig zijn.. Kleurcorrectie is bijna als een gesprek, een diepteinterview. Je krijgt een ruwe foto waar veel meer in zit dan je ziet, en dan begin je doelgericht aanpassingen te doen om te zien waar het beeld je kan brengen. Aanvankelijk heb je wel een idee,
maar het beld onthult niet al zijn mogelijkheden, dus onderweg kan je afgeleid worden naar een beter resultaat, of een minder..
Soms gaat het beste resultaat verloren in het proces en als het goed is eindig je op het hoogtepunt. En soms twijfel je er de volgende dag aan. Het is een spel.
Zoals met woorden die eruit kunnen vloeien of die aarzelend komen. Sommige volgende zinnen zijn fantastisch, maar alweer vergeten tegen dat de huidige zin uitgeschreven is.
Een spel waarbij het moment van openbare deling er één van verwarring is.